کد مطلب:141767 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:149
دعوت حبیب در روز تاسوعا
طبری گزارش كرده: ابن سعد «كثیر بن عبدالله شعبی» را به سوی امام حسین علیه السلام فرستاد، هنگامی كه آمد ابوثمامه او را شناخت و بازگرداند. پس از آن ابن سعد «قرة بن قیس حنظلی» را به سوی امام فرستاد. وقتی امام حسین علیه السلام او را دید كه به سویش می آید، فرمود: «آیا او را می شناسی؟» حبیب در پاسخ گفت: «آری، این مردی از قبیله تمیم از حنظله است و او پسر خواهر ماست. آری، من او را به خوش رأیی می شناسم. آن گونه كه باور دارم این است كه در این مقام، شهادت خود را قرار خواهد داد.»
طبری گوید: پس قرة آمد تا به امام حسین علیه السلام سلام كرد. و نامه عمر بن سعد را به دست آن حضرت رسانید. امام حسین علیه السلام او را پاسخ داد. سپس حبیب به او روی كرد و فرمود:
«وای بر تو ای قره! آیا به سوی قوم ستمگر بازمی گردی؟ این مرد را یاری كن تا به توسط پدرانش خداوند تو را به كرامت یاری فرماید و ما نیز با تو هستیم». قره گفت: «من به سوی همراه خودم بازمی گردم تا جواب نامه اش را برسانم و بیندیشم خود چه باید بكنم». [1] .
درسی كه می توان گرفت: از این ماجرا چند نكته به دست می آید:
1. حبیب از محرمان درگاه امام بود و امام درباره دیگران با او مشورت می كرده اند؛
2. حبیب در خیرخواهی برای بندگان خدا و مقام امامت همیشه تلاش می كرد و قره را در آخرین روز هم به سوی امام دعوت كرد؛
3. شرحح صدر مبلغان الهی نیز درسی آموزنده است كه از لحن حبیب با قره و سپس پاسخ منفی او را درك و می پذیرد.
طبری گوید: پس قرة آمد تا به امام حسین علیه السلام سلام كرد. و نامه عمر بن سعد را به دست آن حضرت رسانید. امام حسین علیه السلام او را پاسخ داد. سپس حبیب به او روی كرد و فرمود:
«وای بر تو ای قره! آیا به سوی قوم ستمگر بازمی گردی؟ این مرد را یاری كن تا به توسط پدرانش خداوند تو را به كرامت یاری فرماید و ما نیز با تو هستیم». قره گفت: «من به سوی همراه خودم بازمی گردم تا جواب نامه اش را برسانم و بیندیشم خود چه باید بكنم». [1] .
درسی كه می توان گرفت: از این ماجرا چند نكته به دست می آید:
1. حبیب از محرمان درگاه امام بود و امام درباره دیگران با او مشورت می كرده اند؛
2. حبیب در خیرخواهی برای بندگان خدا و مقام امامت همیشه تلاش می كرد و قره را در آخرین روز هم به سوی امام دعوت كرد؛
3. شرحح صدر مبلغان الهی نیز درسی آموزنده است كه از لحن حبیب با قره و سپس پاسخ منفی او را درك و می پذیرد.
[1] تاريخ الامم و الملوك، ج 5، ص 510 - 511.